قرارداد بر اساس فهرست بهاء
قراردادها اگر مخالف قانون نباشد ، میتواند به انواع مختلفی منعقد گردد که قراردادهای پیمانکاری فهرست بها به شرح ذیل می باشد.
کارفرما ابتدا برای اینکه مطلع شود مبلغ یک پروژه چه مبلغی می باشد و تا چه حد مجاز است بودجه به ان اختصاص دهد، می بایست براورد ریالی پروژه را بدست آورد تا بتواند تصمیم گیری کند که این پروژه به صرف و صلاح ساخت یا تولید است یا خیر، برای اینکه این براورد قیمت را بدست آورد دو راه بنظر می رسد اول اینکه فهرستی از کلیه کارهایی که می بایست انجام گیرد را آماده کند و نرخ یک به یک این فهرست را از بازار و دستمزد اجرایی و هزینه های بالاسری محاسبه کند و در لیست خود قرارد دهد و حاصل جمع ان بعنوان مبلغ براوردی پروژه لحاظ گردد که این کار بسیار سخت و زمان بر است و راه دیگر استفاده از فهرست بهای سازمان برنامه و بوجه است .
طبقه بندی پیمانکاران
سازمان برنامه و بودجه پروژه ها و به تبع ان پیمانکاران را به چند دسته طبقه بندی می کند که عبارتند از رشته ساختمان ، رشته آب ، رشته حمل و نقل، رشته صنعت ، رشته برق، رشته تاسیسات و تجهیزات ، رشته کاوشهای زیر زمینی ، رشته ارتباطات ، رشته کشاورزی و رشته خدمات . که بر اساس هر رشته کاری خدمات و یا کارهایی که ممکن است در هر رشته و یا فیلد کاری اتفاق بافتد را لیست میکند و دقیقا محاسبه می کند که چقدر هزینه انجام هر واحد کار می باشد.
بعنوان مثال در رشته ساختمان مشخص می کند یک متر مکعب دیوار چینی با آجر زبره در طبقه همکف چقدر هزینه دارد و یا در رشته برق مشخص می کند نصب یک عدد لامپ با کلید مربوطه چقدر هزینه دارد.
حال با مشخص شدن این موضوع کارفرما بر اساس قیمت اعلامی سازمان برنامه و بودجه ، نرخ های اعلامی را در فهرست خود قرار می دهد و بر اساس آن مبلغ اولیه پروژه را برآورد می کند
قرارداد بر اساس فهرست بها
معمولا کارفرما براساس موضوع عملیات، کارهایی که پیمانکار می بایست انجام دهد را فهرست میکند و مقادیر اجرای عملیات را براساس واحد هر کار ( بعنوان مثال یک متر مکعب دیوار چینی یا یک متر مربع کچ کاری و… ) آماده میکند و این فهرست را با نام جدول آحاد بهاء در اختیار پیمانکار قرار می دهد تا بر اساس هر واحد کار پیمانکار قیمت خود را اعلام کند و مجموع این ارقام ، قیمت پیشنهادی پیمانکار خواهد بود که به توافق کارفرما و پیمانکار خواهد رسید تا در قرارداد مرقوم گردد.
استفاده از این برآورد قیمت حداقل سه حسن دارد که عبارتند از :
- کارفرما برآورد اولیه از قیمت را دارد و می داند حدود هزینه ای که در پروژه اتفاق می افتد چقدر است.
- اگر پیمانکار مبلغ غیر متعارفی نسبت به براورد اولیه پیشنهاد نماید ، کارفرما متوجه می شود که یا جدول احاد بها و یا براوردی وی صحیح نیست و یا پیمانکار موضوع اجرای کار را متوجه نشده است که قیمت را نسبت به مبلغ برآوردی خیلی بالاتر یا پایین تر ارایه نموده است .
- استفاده از ضریب پیمان
به نظر شما اگر کارفرما در جدول احاد بهایی که به پیمانکار ارایه نموده تا پیشنهاد قیمت ارایه نمائید، موضوعی را فراموش کرده باشد و در حین اجرای کار با آن مواجهه شود چه اقدامی را پیمانکار و کارفرما باید انجام دهند ؟
استفاده از ضریب پیمان این مشکل را حل می نماید که فرمول ضریب پیمان عبارت است از
%100 *مبلغ براوردی کارفرما / مبلغ پیشنهادی پیمانکار =ضریب پیمان
حاصل عبارت فوق مقداری بالاتر از صد است و یا کمتر از صد بدست می آید که درصد بالاتر از صد بعنوان پلوس تلقی میگردد و درصدی که پائین تر از صد می باشد بعنوان مینوس مطرح می باشد که به این ضریب ، ضریب تعدیل نیز گفته می شود.
مینوس (Minus ) قیمت پیمانکار < براورد کارفرما
نت (Net ) قیمت پیمانکار = قیمت کارفرما
پلوس (Plus ) قیمت پیمانکار > براورد کارفرما
حال در پاسخ به سوالی که پرسیدیم ، اینگونه میتوان جواب داد اگرموضوعی توسط کارفرما در جدول احاد بها فراموش شود و قیمتی بابت ان موضوع از پیمانکار اخذ نشده باشد ، به فهرست سازمان برنامه و بودجه مراجعه می شود و در ان فهرست هزینه ان عملیات مشخص شده است و پیمانکار بر اساس ضریب مینوس یا پلوس نسبت به دریافت هزینه مندرج شده در فهرست بها ، مبلغ کمتر یا بیشتری نسبت به فهرست بهاء دریافت میکند .
بعنوان مثال اگر کارفرما فراموش کرده باشد موضوع گچ کاری را در پروژه عمرانی خود در جدول آحاد بهاء بیاورد و در حین کار با ان مواجهه شود به فهرست بهای سازمان مدیریت و برنامه مراجعه می نماید و فرض کنیم مبلغ یک متر مربع کچ کاری 10،000 ریال قید شده باشد و اگر ضریب پیمان 10% پلوس ( یعنی قیمت پیمانکار 10% بالاتر از قیمت براوردی کارفرما باشد ) باشد ، وجه نقدی که پیمانکار بابت هر متر مربع گچ کاری دریافت میکند به شرح ذیل است.
ریال 11،000 =110% *10،000
دیدگاهتان را بنویسید